بودن یا نبودن مسئله این است

سلام به همه دوستان عزیز میخوام بحثی رو با هم داشته باشیمون پیرامون آینده کاری در ایران به خصوص حوزه های تکنولوژی .

مدت ها بود به این فکر میکردم که چه آینده ایی در انتظار فعالین و یا تازه واردین به زمینه های تکنولوژی هست؟ امروز این بحث خیلی ما را ناراحت میکنه به خصوص اینکه در ایران زندگی میکنیم .

نمیخوام بحث سیاسی داشته باشیم ، دوست دارم در این بحث در مورد بهترین عملکردی که میتونیم داشته باشیم صحبت کنیم.

قطعا خیلی چیز ها ما رو نا امید میکنه از ادامه مسیر

از فرار مغز ها بگیر تا حمایت نشدن و یا ممنوع الکاری استارتاپ ها تا نبود درآمد کافی نا آشنایی کافی مردم ایران با تکنولوژی .
و بحث های دیگه مثل تهدید به ترور و کلا نابود کردن علوم نوین ، مثل خودروی برقی دکتر جمشید آرین که اون مشکلات خاص خودش رو داشت که بی ربط به موضوع ما نیست .


جمشید آرین کسی که میاد و یک پروژه عظیم رو فقط برای کشورش طراحی میکنه تا بخش بزرگی از مشکلات کشور رو حل کنه با رد اختراع و تهدید به ترور مواجه میشه و بعد از مدتی طرحی که ایشون داده بوده البته نسخه قدیمی ترش که به مسئولین ارائه داده بوده سر از خودرو سازی های چینی در میاره.


شاید بزرگ ترین سوال این باشه که اگر جمشید آرین با این مشکلات مواجه شد آینده من چجوری میشه؟

من میتونم پیشرفت کنم یا دوباره ....

البته امروز بازی ایران و ژاپن در جام ملت های آسیا بود و با شکست ایران درس های جالبی گرفتیم اینکه ما ایرانیها معمولا دنبال اعتراضیم و ژاپنی ها دنبال تلاش و تا آخر جنگیدن .


الان مسئله این است، بودن؟ یا نبودن؟

تلاش کنیم تا لحظه آخر یا اول سعی کنیم اوضاع درست بشه ؟